Zelfredzaamheid is het vermogen van mensen om zichzelf te redden op alle levensterreinen met zo min mogelijk professionele ondersteuning en zorg. Dat is in veel gevallen makkelijker gezegd dan gedaan, je zult toch enige medewerking moeten hebben van het Wmo in jouw gemeente en dat blijkt niet altijd het geval. Ook ingeroepen hulp van mantelzorgorganisaties en praktijk ondersteuners bij huisartsenpraktijken leiden niet altijd tot het gewenste resultaat.

De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is een wet in het kader van hulp en ondersteuning. Het doel van de wet is om burgers te helpen, zodat zij zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen en deel kunnen nemen aan de maatschappij. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor uitvoering van de Wmo.

Zelfredzaamheid heeft verschillende betekenissen: 

• Het vermogen om normale activiteiten van het dagelijkse leven zelfstandig te kunnen doen, en allerlei problemen zelf te kunnen aanpakken, zonder professionele hulpverlening.
• Mate waarin iemand in staat is voor zichzelf te zorgen.
• Het vermogen om dagelijkse levensverrichtingen (ADL) zelfstandig te doen, zoals bijvoorbeeld wassen en aankleden.
• Het vermogen om het leven in te richten zonder hulp van anderen.